Daar sta je dan te wachten, voor een bakker genaamd gail's. Het voeld als een soort eerste blind date. Je weet niet met wie je de afgelopen weken hebt lopen kletsen, eerst via de mail en daarna via whatsapp. Heb je een connectie? Is de persoon wel aardig? Misschien is hij/zij wel niet wie je denkt dat hij/zij is. Misschien is het wel een oude man, een jongetje van 12 die een beetje flauw aan het doen is of in de ergste situatie is het misschien wel een serie moordenaar. Gelukkig weet ik wel wie het is, het is een au pair in london die vrienden zoekt. Het is een vrouw, niet dat dat een shocker is maar toch fijn om te weten. We hadden afgesproken voor de bakker. Ik was, zoals bijna altijd, veel te vroeg. Dus ik sta daar met mijn rug tegen de muur om me heen te kijken naar alle mensen die langs komen. Bij iedereen denk ik, misschien is dat haar. Oude vrouwen die voorbij komen en oogcontact maken, waarbij ik dacht: 'goh... ze zei dat ze 18 was.' Maar dan lopen ze je toch voorbij. Ook komen er meisjesvoorbij lopenwaarvan ik wens dat dat haar niet is, omdat ze er niet echt nou hoe zeg je dat,super leuk uitzien. Iedereen met blond haar kon ik afstrepen dat wist ik, ze heeft bruin haar. Dan kan je bijna heel London afstrepen, jeempies wat een blonde mensen hier zeg. Dan komt er eindelijk een brunette voorbij en die loopt gewoon langs je heen. Intussen is het al 5 over 11, ze is dus al 5 minuten te laat. Dat zegt al veel over mensen vind ik als ze op de eerste afspraak al te laat zijn, een beetje ongeïntresseerd. Maar dan eindelijk om 7 over 11 komt er nog een brunette aanlopen, ze kijkt me aan en lacht naar me en naar het meisje naast me. Ik dacht al dathet meisje naastmijook met ons afgesproken zou hebben, ik durfde alleen geen hallo te zeggen. En zij ook niet. Ze zegt hallo tegen nog twee meisjes en zegt heel vrolijk haar naam. Ah... denk ik het is zo'n meisje. Heel open, helemaal niet verlegen. Het omgekeerde van mij dus. Met zijn vijven zijn we naar een café'tje gegaan en daar hebben we ongeveer 2 uur gezeten. Waarbij zij voornamelijk aan het woord was over allemaal interessante verhalen, die een normaal mens misschien 1 keer in zijn hele leven meemaakt. Maar nee hoor zij maakt ze elke dag mee. Echt precies het omgekeerde van mij, maar het was wel gezellig. Daar gaat het natuurlijk om, de volgende keer hebben we een brunch. (Als ze mij uitnodigd natuurlijk;) )

p.s. Dit is gewooneven een tussendoortje, de echte blog blijft op zaterdag!